ΕΔΙΕ

Ορισμός τελεσίδικος για το "τι είναι Τέχνη" δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα, αφού άλλωστε απασχολεί την φιλοσοφία από την εποχή των μεγάλων στοχαστών της αρχαιότητας. Τον 18ο αιώνα με την εμφάνισή της, η Αισθητική ως κλάδος της Φιλοσοφίας, ενέσκηψε κυρίως στην Τέχνη και επεχειρήθη ο χωρισμός των τεχνών σε άμεσης και έμμεσης παράστασης.

Οι Καλές Τέχνες διακρίνονται για την μοναδικότητα του σκοπού τους και αυτές είναι: Η Μουσική, η Ποίηση, ενέχουσα την Απαγγελία, το Θέατρο, ενέχον την Υποκριτική, η Ορχηστική (Χορός), η Ρητορεία, η Αρχιτεκτονική, η Ζωγραφική, η Γλυπτική, η Διακοσμητική, η Χαρακτική και η Κεραμική. Ο Κινηματογράφος η Φωτογραφία και η Video Art είναι τέχνες που γεννήθηκαν τον 20ο αιώνα. Άμεσης παράστασης είναι η Μουσική και η Ποίηση. Έμμεσης παράστασης είναι όλες οι άλλες.

Οι τέχνες διακρίνονται επίσης σε Μουσικές, που περιλαμβάνουν την Μουσική ως την "κυρία των τεχνών", την Ποίηση, την Ορχηστική και την Ρητορεία, σε Εικαστικές που περιλαμβάνουν την Γλυπτική, την Αρχιτεκτονική, την Ζωγραφική, την Διακοσμητική, τον Κινηματογράφο την Φωτογραφία και την Video Art. Κοινό στοιχείο που χαρακτηρίζει όλες τις καλές τέχνες, αλλά που εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, από την κάθε μία ξεχωριστά, είναι: Ο ήχος, οι λέξεις, η γραμμή και το χρώμα.

Στην κλασσική Ελλάδα υπήρχαν οι μεγάλες καλές τέχνες και οι μικρές. Μεγάλες ήταν όλες οι παραπάνω. Στις μικρές εντάσσονταν η Επιπλοποιία, η Χρυσοχοΐα, η Ενδυματολογία, η Κομμωτική και η Μαγειρική.

Η Διακοσμητική (Εσωτερική Αρχιτεκτονική) όπως την γνωρίζουμε σήμερα, είναι η "ψυχή" ή το έσω της Αρχιτεκτονικής. (Interior Design, Innen Αrchitektur, Architektura Interna). Είναι δηλαδή, η τέχνη πλαστικής των εσωτερικών χώρων με την μοναδικότητα που απαιτεί το κάθε της έργο, σε συνδυασμό με τους ανθρώπους που θα ζήσουν ή θα επισκεφθούν αυτό. Στην πραγματικότητα είναι η μελέτη, o σχεδιασμός της ευρύθμου εσωτερικής λειτουργίας των χώρων με την διαρρύθμιση, τους χρωματικούς συνδυασμούς, τον φωτισμό, τις ειδικές κατασκευές, τις επενδύσεις και την επίπλωση των έργων της Αρχιτεκτονικής. Στην Διακοσμητική όπως και στην Αρχιτεκτονική, οι μορφές και οι φόρμες αλλάζουν χάριν των μεταβλητών που εξελίσσονται σύμφωνα με το "πνεύμα" της κάθε εποχής συνδυάζοντας την ποικιλία με την ενότητα. 

Οι διακοσμητές (Interior Designers - Decorators) δημιουργούν εκφραζόμενοι σε δημόσια κτίρια, θέατρα, τράπεζες, ξενοδοχεία, κατοικίες κάθε τύπου, πλοία, εμπορικά καταστήματα, αίθουσες εστιάσεως, συνεδρίων, αίθουσες παρουσιάσεων (show rooms), περίπτερα εκθέσεων (stands) κ.ά.

Συγγενείς καλλιτέχνες: Οι δημιουργοί θεατρικών σκηνών και εικόνων (Σκηνογράφοι), οι σχεδιαστές Βιτρινών (Window dressers), οι σχεδιαστές κοσμημάτων (Jewel designers), οι σχεδιαστές υφασμάτων και Μόδας (Fashion designers), βιομηχανικών προϊόντων και χρηστικών αντικειμένων (Industrial designers), οι χειροτέχνες (Handworkers) κ.ά.